Survive This! Fundag 23 september 2023
categorie: FunFactsVan Anne (10 jaar)
Hallo allemaal,
We begonnen met spelletjes en midgetgolfen. Maar omdat ik nog net geen 11 jaar was mocht ik niet mee kanoën. Dat vond ik best wel jammer maar ik heb andere leuke spelletjes gedaan. We gingen lekker eten, broodje, water of kinderchampagne. En daarna mochten we plankgas….we gingen in 2 groepen, onder de 11 met Eddy dus daar zat ik bij.
We hadden een waterparcours over touwbruggen klimmen, een brug met planken en tussen allemaal elastieken door. Maar ik was eigenwijs dus ik ging er gewoon langs, daarna gingen we naar nog een parcours langs tonnen met touwen eraan en dat was best wel moeilijk.
En toen, en toen, en toen?
Nu mogen wij het gaan doen
Kijk omhoog en pluk de dag
Vul de straten met je lach
En toen, en toen, en toen?
Ik word een held of kampioen
Met een kwast of een gitaar
Maak ik al mijn dromen waar
Sorry dit liedje kwam even in mijn hoofd omdat ik niet steeds met: ,,en toen” verder wil schrijven. Hahaha
Maar goed de rest
En toen
Uhhh
Ja
Aan het eind nog een nat pak, lekker chips mee naar huis, moe maar voldaan!
Bedankt voor deze leuke dag,
I survived!!
Groetjes Anne
Van Tiuri (15 jaar)
Zaterdag 23 september 2023 hadden wij de survival fundag toen we aankwamen werden we meteen in twee groepen opgedeeld, een groep van 11 en jonger die boeren midgetgolf ging spelen en een groep van 12 en ouder die ging kanoën waar ikzelf bij zat.
We kregen allemaal een zwemvest, een kano en een pedel, er werd ons gevraagd of we al eens gekanood hadden, ik heb al eerder eens gepeddeld, maar de meeste niet. Er was ook een roeiwedstrijd gaande terwijl wij te water gingen, wat bij de eerste brug voor wat opschudding zorgde maar de rest van de route verliep heel goed.
Toen wij terug kwamen was de andere groep nog bezig en begon onze groep iets eerder met de lunch. De lunch verliep zoals gewoonlijk, de tafel was gedekt met brood en beleg zodat we zelf ons broodje konden klaarmaken. Ik heb lekker gegeten.
Na de lunch werden we weer in twee groepen op gedeeld, mijn groep ging eerst boogschieten, we schoten allemaal 3 pijlen en er waren volwassen- en kinderbogen. Toen iedereen klaar was met schieten liepen we naar ons eerste parkcour.
Het parcour bestond uit twee banen zodat je het parkcour tegelijk af kan leggen. Toen iedereen het parcour een of twee keer had afgelegd gingen we naar de volgende.
Het volgende parcour was een team race je mocht pas naar het volgende onderdeel als je het vorige onderdeel met je hele team gedaan hebt, ondanks dat mijn team niet gewonnen had was het erg leuk.
Het laatste parkcour was ook weer in twee banen, we deden deze zo snel mogelijk zodat we langer tijd hadden voor de water onderdelen. Het eerste water onderdeel was het modderbad, een grote plas water en modder waar we vies mochten worden. Na het modderbad gingen we naar het water parkcour. Er waren bij het water parkcour drie verschillende banen een makkelijke een middelmatige een lastige, ik heb ze allemaal gedaan en ik vond dit onderdeel het leukst. Als laatste gingen we naar een soort liaan slinger in een net over water, ik kwam drie keer heel dichtbij maar haalde het geen enkele keer. Daarna gingen we ons afspoelen en ons omkleden in schone kleren waarna onze ouders ons kwamen ophalen.
Het was een erg leuke dag waar iedereen erg vies was geworden.
Groet van Tiuri
Van Bestuurslid Marion
Zaterdag 23 september werd ik om 07.30 uur al in Ewijk verwacht. Samen met Wout Verwoerd ga ik op weg naar Almere.
Voor mij de 1e keer om deel te gaan nemen aan een Fundag. Sinds 1 augustus ben ik begonnen als secretaris van FC4K. Dus ik wist niet precies wat ik moest verwachten en ging er daarom maar zonder verwachtingen heen en was vooral benieuwd wat de dag mij zij brengen.
Onderweg pikten we Rob Karman op, bij station Amersfoort, die deze dag projectleider was.
Toen was het nog maar een klein stukje naar de locatie in Almere.
Bij aankomst bij SEC Almere bleek dat er ook een roeiwedstrijd van een studentenvereniging georganiseerd was, dat betekende dat we onze auto iets verder weg moesten zetten. Gelukkig konden de mensen die wat slechter ter been zijn wel dichtbij parkeren.
Een aantal vrijwilligers was al aanwezig en de koffie en thee stonden al klaar om de kinderen en ouders te ontvangen. Wij kregen allemaal een polo met het logo van FC4K.uitgereikt en voor alle deelnemende kinderen lag er een t-shirt met Survive this klaar. Van te voren had men al aan kunnen geven welke maat benodigd was. Dus wij hebben alles zo klaar gelegd zodat de kinderen zich konden melden, kregen een t-shirt en daarop een sticker met hun naam. Ondertussen druppelde de laatste vrijwilligers ook binnen en al snel stonden de kinderen en hun ouders al te trappelen om zich aan te melden.
Voor de vrijwillgers werd het even aanpoten om te zorgen dat iedereen opgevangen werd, van koffie of thee voorzien werd en de t-shirts bij de juiste kinderen terecht kwam. Maar een goed op elkaar ingespeeld team zorgde ervoor dat alles goed verliep.
Al gauw was het tijd om de groep op te splitsen. De oudere kinderen gingen in bezit van zwemvest naar het water om in een kano te klimmen. De jongere kinderen kregen een stok met een klomp eraan en gingen in kleinere groepen uiteen om boerengolf te spelen.Een enkele laatkomer werd nog snel naar de groep gebracht waar ze thuishoorde. Met af en toe een regenbuitje kwamen de kinderen rond het middaguur naar de verzamelplaats.
Ondertussen hadden wij al de tafels klaar gezet zodat er gelunched kon worden. Ze konden zelf kiezen welk brood ze wilde hebben en er was genoeg beleg om uit te kiezen. Daarbij nog iets te drinken en een stuk fruit. Voor de liefhebbers waren er ook chocoladebroodjes. Ik begreep dat 1 jongen 5 van deze naar binnen had gewerkt. Nadat iedereen verzadigd was en de tijd voor de echte survival was aangebroken splitste de groep zich weer op. Dit was het onderdeel waar veel kinderen naar uitgekeken hadden en genoten dan ook volop van de modder die rijkelijk aanwezig was op het parcours dat ze af moesten leggen. Het was dan ook geweldig om te zien hoe sommige kinderen zich fanatiek storten op de hindernissen die ze moesten overwinnen en hoe ze zich vermaakte in het modderwater en uitkeken naar het afspuiten op het eind van de dag. Terwijl de kinderen zich ontdeden van de natte kleding heb ik samen met Masja de ouders opgevangen en verwezen naar de verzamelplek waar ze hun kinderen konden ophalen. De kinderen werden nog verblijd met een zakje chips en konden in de auto weer opwarmen en de avonturen delen die ze deze dag hadden beleefd.
Nadat alle kinderen naar huis waren, hebben wij nog kort met de vrijwilligers geëvalueerd en zijn toen ook huiswaarts gekeerd. Het weer zat niet heel erg mee, gelukkig was de temperatuur niet al te laag, maar dit heeft geen invloed gehad op het enthousiasme van de kinderen. Ik heb diverse vrijwilligers leren kennen en vond het leuk om vanuit de zijlijn aanwezig te kunnen zijn om de kinderen een geweldig leuke dag te bezorgen.
Marion Sanders, secretaris
Van Vrijwilliger Manon
Rond kwart voor 10 kwamen de eerste kinderen aangelopen met hun ouders. Ik zag al een aantal bekende gezichten en ook een aantal nieuwe. Ze kwamen zich aanmelden bij Thea en liepen vervolgens door naar Marion en mij om een t-shirt op te halen. Na een kopje koffie/thee verlieten de ouders het terrein en begonnen we! De oudste kinderen gingen het water op in een kajak. De jongere kinderen speelden verschillende spellen. De oudste kinderen waren best gespannen. Ze zeiden bijna allemaal:” Als ik maar niet in het water val!” Uiteindelijk zijn ze allemaal nat geworden, maar niemand is omgevallen! De regen zorgde voor natte kleding, dat was het begin van de survivaldag!
De andere kinderen bouwden piramides en ook een klein huisje waar je lekker droog zat. Er werd ook aan boerengolf gedaan!
Na de eerste helft was het tijd voor de lunch. De gespannen koppies waren verandert in lachende koppies. Er werden boterhammen gesmeerd met hagelslag! Eigenlijk was het hagelslag met ergens ook een boterham. Genoeg fun in ieder geval! Daarna begon het echte survivallen! Een aantal kinderen kwamen met modderhanden naar mij toegelopen, Manon je hebt nog geen knuffel gehad! En zo waren er aardig wat oudere kinderen die ons goed te grazen wisten te nemen. Ik vond het heerlijk om te zien dat iedereen op zijn/haar eigen manier genoot van de dag! Zo sprongen sommige kinderen in iedere plas die ze tegenkwamen en klommen anderen in de boom. Een aantal kinderen waren amper te herkennen door alle modder. Het was weer een fantastische dag!
Groeten, Manon
Van Vrijwilliger Raymond
Met de weergoden die het survival terrein nog extra nat en modderig maakten was het op 23-09-2023 zover. De Survive This! Fundag. We waren neergestreken bij SEC Outdoorpark in Almere waar iedereen ’s ochtends werd ontvangen door een van de vrijwilligers van FunCare4Kids. Nadat de kinderen waren ingeschreven, de T-shirts waren aangetrokken en de ouders na een kopje koffie het outdoorpark hadden verlaten kon deze fundag eindelijk beginnen. De kinderen werden verdeeld in 2 groepen. De jongere kinderen gingen spellen doen in de spellenweide en de oudere kinderen begonnen onder begeleiding aan een kanotocht. Voordat het middagprogramma begon werd er gezamenlijk geluncht. Met een lekkere lunch achter de kiezen werd het middagprogramma gestart. Dit gebeurde op het survivalterrein met veel obstakels, modderige parcoursen en heeeeeel veel water. Gelukkig ging de wind wat liggen waardoor het wat minder koud aanvoelde. Als klap op de vuurpijl de touwenbrug in verschillende vormen waarbij (bijna iedereen) toch wel een nat pak haalde 😊. Tegen het einde van de middag was iedereen weer terug op de centrale post en werd de dag afgesloten door een woordje van Sharon en ging iedereen met een voldaan gevoel (en natuurlijk iets lekkers) huiswaarts. Na afloop konden wij enkel blije en tevreden gezichten bewonderen. Als vrijwilliger is het erg leuk om een bijdrage te kunnen leveren om zoveel kinderen te zien genieten. Voor mij was dit de eerste keer als vrijwilliger maar zeker niet de laatste keer. Op naar de volgende fundag en iedereen bedankt voor de enorme inzet !
Groeten, Raymond Corbey
